انواع اتلافات رادیواکتیو

پسماند

هر چند که دور ریزهای کانی اورانیوم اتلاف هستند اما بطور حائز اهمیت رادیواکتیو نیستند. آنها محصولات جانبی حاصل از پردازش سنگهای معدنی حاوی اورانیوم هستند. دور ریزهای کانی اورانیوم، بطور نمونه فلزات سنگینی که از لحاظ شیمیائی مضراند را نیز مانند سرب دارسینگ دارا است پشته ها و تپه های کلان دور ریزهای کانی اورانیوم در محل ها یا سایت های بسیار قدیمی معدنکاری رها شده و می ماند.

اتلاف سطح پائین (LLW)

 بیمارستان ها و صنعت و نیز چرخه سیکل سوخت هسته ای تولید کننده آن هستند که شامل کاغذ، پارچه،ابزارها و لباس و فیلترها و غیره است که حاوی مقادیر کم رادیواکتیوتیه با عمر کوتاه است .

بطور معمول، LLW بعنوان یک مورد احتیاطی تعیین شده بدین ترتیب که نشانه ای برای مناطق فعال باشد. که  شامل ادارات و دفاتری است که فقط امکان آلودگی دورادور آنها با مواد رادیواکتیو وجود دارد. 

پسماند سطح پایین

  بعضی LLWها با فعالیت بالا نیاز به محافظت در زمان حمل و انتقال دارند اما اکثر LLWها مناسب برای دفن در زمین کم عمق هستند. برای کم کردن حجم آن، غالباً قبل از دور ریز کردن فشرده می شود و سوزانیده می شود.

 اتلاف سطح پائین به چهار کلاس تقسیم می گردد:کلاسA  و Bو  Cو GTCC که "بمعنی بیشتر از کلاس C است."

اتلاف سطح میانی یا سطح متوسط

حاوی مقادیر بالاتری از رادیواکتیوتیه است و در بعضی موارد نیاز به محافظت (Shielding) دارد. ILW شامل رزین ها، لجن های شیمیائی و غلاف های محافظ ضد واکنش با محیط های با قابلیت واکنش سوخت راکتور فلزی و نیز مواد آلوده شده حاصل از از رده خارج سازی  راکتور است. می توان آنرا در بتن یا قیر جهت دور ریز کردن قرار داد. بعنوان یک قاعده کلی، اتلاف با عمر کوتاه (عمدتاً مواد غیرسوختی حاصل از رآکتورها) در مخزن های کم عمق دفن می گردند، در حالیکه اتلاف های با عمر کوتاه (حاصل سوخت و فرآیند مجدد نمودن سوخت) در تسهیلات عمیق زیرزمینی دفن می گردند. مقررات آمریکا این طبقه بندی از اتلاف ها را تعرف نمی کند؛ این اصطلاح در اروپا و جاهای دیگر مورد استفاده است.

اتلاف سطح بالا

بوسیله رآکتورهای هسته ای تولید می شود. و حاوی محصولات گداخت و عناصر با عدد اتمی بیشتر از اورانیم هستند که در مرکز یا قسمت مغز راکتور تولید شده اند. بسیار رادیواکتیو بوده و غالباً از لحاظ حرارتی داغ می باشد. اتلاف سطح بالا 95% کل اتلافات جهان را به خود اختصاص داده است. مقدار HLW در سراسر جهان در حدود 000/12 تن هر سال است که این مقدار معادل حدود دو اتوبوس double – decker یا یک ساختمان دو طبقه با فنداسیونی به اندازه زمین بسکتبال است. یک کارخانه برق اتمی 1000 مگاواتی هر ساله حدوداً 27 تن سوخت هسته ای مصرف نشده (سوخت فرآیند مجدد نشده) تولید می کند.

پسماند

اتلاف ترانسی(TRUW)

آنطور که مقررات آمریکا تعریف می کند عبارتست از اتلافی که بدون در نظر گرفتن منشأ آن بواسطه رادیو نوکلوئیدهای ترانسی منتشر کننده آلفا با نیمه های عمر بیش از 20 سال آلوده شده  و غلظت های آنها  بیش از nCi/g 100 (MB/kg 7/3)است،البته  به استثنای اتلاف سطح بالا. عناصری که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیوم اند  transaranic(علاوه بر اورانیوم) خوانده می شوند. TRUW بخاطر نیمه عمرهای طولانی شان خیلی محتاطانه تر از اتلاف های سطح پائین یا سطح متوسط  دور ریخته می شوند. در آمریکا عمدتاً این اتلاف از تولید سلاح ها حاصل می شود. و شامل لباس، ابزارها،  بقایا، نخاله ها و سایر اقلام حاوی مقادیر کم عناصر رادیواکتیو (عمدتاً پلوتونیم) می باشد.

طبق قانون آمریکا، اتلاف ترانسی به دو طبقه "حمل و کاربرد با تماس" (CH) و "حمل و کاربرد از راه دور" RH تفکیک می گردد. که براساس dose تشعشع است که در محل سطح ظرف محتوی اتلاف اندازه گیری می شود. TRUWCH یک میزان دوز در محل سطح دارد که بیش از 200 mrem در ساعت (sv/h 200) می باشد در حالیکه TRUWRH دارای میزان دوز سطحی mrem 200 در ساعت  (sv/h 2000) یا کمتر از آنست. CH TRUW رادیواکتیوتیه بسیار بالای اتلاف سطح بالا را ندارد و نه تولید حرارت زیاد آن را، اما RH TRUW با دوز سطحی حداکثر تا mrem 1000000 در ساعتm sv/h) 10000)می تواند بسیار رادیواکتیو باشد.  در حال حاضر آمریکا TRUW های حاصل از نیروگاه های برق هسته ای و تولید تسلیحات را دائماً دور می ریزد و از این لحاظ بزرگترین تولید کننده این نوع اتلاف است.

 

تهیه کننده: مژده اصولی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد